Langedijk gezien door de ogen van een Fransman
Gepubliceerd op: 6 februari 2018
Wat heb ik met Langedijk? Ten eerste: mijn vader is een geboren en getogen Langedijker. Mijn moeder komt uit Oudorp, een “Stadse Stoepenschijter” volgens mijn vader. Maar toch smolt ze voor deze “Langedijker Koekenvreter” (zo is het mij verteld). En zo geschiedde het, mijn vader en moeder gingen aan de Voorburggracht wonen in dat schattige huisje met de blauwwitte luikjes tegenover De Burg. Daar ben ik opgegroeid, al was er toen al geen water meer, dat weet ik alleen nog van verhalen en foto’s. Ik kom dus uit Noord-Scharwoude en kreeg verkering met de zoon van de plaatselijke groenteboer. Terwijl ik eigenlijk met een rijke vent wilde trouwen hier ver vandaan. Van die plannen is niks terecht gekomen. Hoewel? Ik woon nu in Sint Pancras met netnummer 072, hoort dit nu bij Langedijk? En hoe kom ik nu bij mijn moeder? Best ver weg, vonden sommigen. Gelukkig is er een uitstekende busverbinding en kunnen we een bakkie doen in de Broekerveiling!
Toch hoort Sint Pancras echt bij Langedijk en ik heb het er erg naar mijn zin. Een zwembad om de hoek, nazomerfeesten en vrij uitzicht op een landje met schapen. Dat zit goed.
Toch merk je dat als je ergens lang woont, sommige dingen voor jou heel normaal zijn geworden. Ik heb dat bijvoorbeeld ervaren toen ik een georganiseerde stadswandeling door Alkmaar maakte. Niet winkelen, maar een bezoek aan de kleine hofjes, verhalen over de stad en mijn blik omhoog naar de prachtige gevels die Alkmaar rijk is. Zo had ik er nog nooit naar gekeken. Diezelfde ervaring had ik toen mijn zwager uit Frankrijk afgelopen zomer over was. Hij is met mijn schoonzus getrouwd en was nu voor het eerst in de zomer bij ons. En toen ontdekte ik hoeveel leuke plekjes Langedijk eigenlijk heeft, vooral door de manier waarop hij ernaar keek. Zo was hij helemaal weg van Sprookjeswonderland in Enkhuizen, maar bovenal van onze speeltuinen en zwembaden. In Frankrijk is alles vrij basic, hier is men meer gericht op voorzieningen voor de kinderen viel hem op. Uiteraard kon een bezoek aan de Broekerveiling niet uitblijven en hebben we een heerlijk “rondje meer” gefietst. Culinair ontbrak er ook niks met andijviestamppot (dat is toch sla?), gevolgd door een potje Keezen. Lekker naar het strand en last but not least: Beddenrace Langedijk! Volgende keer op ons lijstje: een bezoek aan de wijnboerderij, een echte Koen ging wel mee terug naar Frankrijk!
Voor mijn schoonzus was het thuiskomen en voor ons voelde het echt als vakantie in eigen land. Zo leuk en bijzonder om te zien hoe een “toerist” uit Frankrijk naar ons mooie dorp kijkt. Wat een geweldige tijd en dan besef je: wat wonen wij in een heerlijke regio. Mooie natuur, leuke plaatsjes en het strand binnen handbereik.
La vie est belle!
Susan Goudsblom